زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

مکر (قرآن)





از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «مکر» است.


۱ - معنی مکر



مكر با حيله و نيرنگ، كسى را از مقصودش بازداشتن است و آن دو قسم است: پسنديده و مذموم. معادل‌ آن در فارسى، خدعه كردن، فريفتن، حيله و كيد است.
[۲] فرهنگ فارسى، ج ۴، ص ۴۳۱۶، «مكر».

در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوندکه در آن‌ها از مشتقّات‌ «ائتمر»، «خدع»، «كيد»، «مكر» و برخى آيات كه مفيد اين معنا است، استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



آثار مکر (قرآن)، تزیین مکر (قرآن)، تهمت مکر (قرآن)، ثبت مکر (قرآن)، حکم مکر (قرآن)، خسران مکر (قرآن)، شکست مکر (قرآن)، شیوه‌های مکر (قرآن)، عذاب مکر (قرآن)، فرجام مکر (قرآن)، گناه مکر (قرآن)، مکر آل فرعون (قرآن)، مکر ابراهیم (قرآن)، مکر ابلیس (قرآن)، مکر اشراف (قرآن)، مکر اصحاب سبت (قرآن)، مکر اصحاب فیل (قرآن)، مکر امت‌ها (قرآن)، مکر اهل کتاب (قرآن)، مکر با انبیاء (قرآن)، مکر برادران یوسف (قرآن)، مکر بنی‌اسرائیل (قرآن)، مکر بنی‌قریظه (قرآن)، مکر بنی‌نضیر (قرآن)، مکر خائنان (قرآن)، مکر خدا (قرآن)، مکر در آیات خدا (قرآن)، مکر در صلح (قرآن)، مکر زلیخا (قرآن)، مکر زنان (قرآن)، مکر زنان مصر (قرآن)، مکر سامری (قرآن)، مکر شیطان (قرآن)، مکر ظالمان (قرآن)، مکر عبدالله بن ابی سلول (قرآن)، مکر علیه اسلام (قرآن)، مکر علیه محمد (قرآن)، مکر فرعون (قرآن)، مکر فرعونیان (قرآن)، مکر قارون (قرآن)، مکر قوم ابراهیم (قرآن)،مکر قوم ثمود (قرآن)، مکر قوم عاد (قرآن)، مکر قوم نوح (قرآن)، مکر کافران (قرآن)، مکر گناهکاران (قرآن)، مکر مستکبران (قرآن)، مکر مشرکان (قرآن)، مکر منافقان (قرآن)، مکر هامان (قرآن)، مکر همسران محمد (قرآن)، مکر یوسف (قرآن)، مکر یهود (قرآن)، نجات از مکر (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۷۷۲، «مکر».    
۲. فرهنگ فارسى، ج ۴، ص ۴۳۱۶، «مكر».


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۹، ص۱۲۹، برگرفته از مقاله «مکر».    


رده‌های این صفحه : مکر | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.